Fátækt og ábyrgð stjórnvalda

 

Ræðan mín á samráðsdegi hjálparstofnana sem haldinn var í dag á vegum Félags og tryggingamálaráðuneytisins. Mér var boðið á ráðstefnuna sem fulltrúi Sumarhjálparinnar.

 

Við vorum nokkur úr grasrótinni sem ákváðum að gera eitthvað  í málum fátækra þegar hinar hefðbundnu hjálparstofnanir fóru í frí. Það er skiljanlegt að starfsfólk hjálpastofnana þurfi sumarfrí en því miður tekur fátæktin sér ekki frí.

Með hjálp góðra manna tókst okkur að ráðast í þetta verkefni á mjög skömmum tíma. Ég vil sérstaklega þakka Kristínu Snæfells Arnþórsdóttur og Þórhalli Heimissyni fyrir þeirra stuðning.

Verkfæri okkar voru hefðbundin, heimasíða, tölvupóstur, sími og bankabók. Á átta vikna tímabili styrktum við á fjórða hundrað fjölskyldur.

Við töluðum við flest alla í síma og fengum ógrynni af tölvupósti. Frásagnir einstaklinga og fjölskyldna voru  skelfilegar. Oftar en ekki fór mikil orka í að hughreysta fólk og sannfæra það um að þrauka.

Það þarf ekki að setja fátækt í neina nefnd, það þarf ekki að kanna málið neitt frekar. Þeir embættismenn sem eru enn í vafa þurfa bara að svara í neyðarsímann í nokkra klukkutíma. Þeir fjármunir sem fara í nefndarstörfin gætu þá runnið beint til þurfandi meðbræðra okkar.

Stjórnarskráin er okkur hugleikin þessa dagana. Í stjórnarskránni er eftirfarandi ákvæði.

Öllum sem þess þurfa skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika,örorku,elli,atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.

Í stuttu máli framfærsla er stjórnarskrávarin og ég vil jafnframt benda á það að við höfum skrifað undir mannréttindasáttmála sameinuðu þjóðanna.

Það er hreinlega ólíðandi að stjórnvöld séu að brjóta lög og mannréttindi um hver mánaðarmót þar sem þau borga einstaklingum bætur  sem vitað er að eru langt undir lágmarksframfærslu.

Stjórnvöld geta ekki flutt þessa ábyrgð sína yfir á neyðarstofnanir.  Stjórnvöld eru að bregðast grundvallarskyldu sinni.Þetta er skömm fyrir íslenska stjórnmálamenn og þetta er smánarblettur á íslensku samfélagi.

Neyðarstofnanir eiga að sinna áföllum. Er alltaf neyð á Íslandi, ég bara spyr.