Erum við gjaldþrota þjóð

 Mig langar að vekja athygli ykkar á bréfi sem Gunnar Tómasson sendi þingmönnum og helstu fjölmiðlum landsins í dag. Ég hef ekki orðið vör við neina umfjöllun um alvarlegt inntak bréfsins.Eru menn sofandi á fjölmiðlum landsins eða þora menn ekki að ræða þessi mál. Hvað finnst ykkur kæru bloggvinir?

 

Ágætu alþingismenn.
Í fyrradag spurði ég James Galbraith, einn virtasta hagfræðing Bandaríkjanna, um álit hans á því mati AGS (sjá IMF Survey 21. október sl.) að erlend skuldsetning Íslands að jafngildi 310% af vergri landsframleiðslu væri þjóðarbúinu ekki ofviða.
Galbraith svaraði um hæl (í minni þýðingu; enskur texti að neðan):
„Það segir sig sjálft: það er fáránlegt að ímynda sér að Ísland eða eitthvað annað land geti tekið á sig gjaldeyrisskuldir sem jafngilda 300 eða 400 prósent af vergri landsframleiðslu (VLF) og forðast greiðsluþrot.  Ef skuldir væru 400 prósent og vextir aðeins þrjú prósent þyrfti afgangur á viðskiptajöfnuði og hliðstæður samdráttur innlendrar neyzlu að vera 12 prósent af VLF án nokkurrar greiðslu af höfuðstól.  En auðvitað myndi enginn vilja eiga lágvaxta íslenzk skuldabréf vegna áhættunnar á vanskilum.

Ef stjórnvöld reyndu að axla slíka skuldabyrði myndu vinnufærir einstaklingar flytja af landi brott.  Útkoman yrði lýðfræðileg eyðilegging Íslands að viðbættu greiðsluþroti.  Staðan er því ekki síður alvarleg en sú sem kom upp vegna stríðsskaðabóta í Versalasamningnum eða Morgenthau áætluninni fyrir Þýzkaland 1945.  Samningurinn leiddi til óðaverðbólgu en áætlunin var ekki lögð til hliðar fyrr en ljóst varð að hún myndi leiða til brottflutnings eða útrýmingar mikils hluta þjóðarinnar sem lifði af stríðið.

Eins er það augljós skrípaleikur að leggja slíka skuldabyrði á litla þjóð, fyrst með svikum og síðan með hótunum.

Eins og málum er háttað er það siðferðileg skylda Íslands gagnvart alþjóðasamfélaginu að sækja svikahrappana til saka eftir því sem landslög leyfa.  Hitt er fyrir stjórnvöld erlendra ríkja, sem brugðust skyldum sínum við bankaeftirlit, að ákveða hvernig deila skuli tapinu sem af því hlaust milli reikningshafa og skattborgara sinna.

Þér er heimilt að koma þessum skoðunum mínum á framfæri við aðra.”
Virðingarfyllst,
Gunnar Tómasson, hagfræðingur
***
”To state the obvious: the idea that Iceland or any country could increase its debt in foreign currency to 300 or 400 percent of GDP and avoid default is preposterous on its face.  At 400 percent, an interest rate of just three percent implies a required trade surplus of 12 percent of GDP, and a comparable reduction of domestic living standards -- even if the principal is never repaid. But of course with the default risk no one is going to hold Icelandic notes for so little.

If a policy of payment is attempted, anyone with the capacity to work will necessarily emigrate. The result can only be the demographic destruction of the country, and default anyway. The situation is, in this respect, not less grave than the reparations demanded under the Versailles Treaty or the Morgenthau Plan for Germany in 1945. The former produced hyperinflation, and the latter was stopped only when it was realized that to implement it would require the emigration or extermination of a large part of the surviving population.

Equally needless to say, the imposition, initially by fraud and later by intimidation, of a debt burden of this kind on a small country is grotesque.

Iceland's moral obligation to the international community at this stage should consist of bringing the perpetrators to justice, insofar as they can be reached by national law. The losses that will fall on foreign depositors cannot be avoided. It is therefore up to the governments of those other countries, having failed in their duties of bank supervision, to decide how to allocate those losses as between depositors and taxpayers in those places.

Please feel free to share these views at your discretion.

With my regards,


James Galbraith”

Viðbrögð við ábendingum Gunnars Tómassonar

Gunnar Tómasson hagfræðingur kemur með þarfar ábendingar til stjórnvalda en hvernig bregðast þau við. Þetta er allt tóm þvæla og hér er allt í besta lagi. Eitthvað minnir þetta á viðbrögð stjórnvalda þegar bent var á vandamál bankanna fyrir hrun. Þegar Danir gagnrýndu okkur þá voru þeir vændir um afbrýðisemi í okkar garð. Ég heyrði á kaffistofunni í dag að það ætti ekki að hleypa svona kolrugluðum manni í útvarpið og hræða líftóruna úr fólki. Ætlum við aldrei að læra af reynslunni og leyfa gagnrýna hugsun í þessu samfélagi og spyrja okkur að því hvort allt sé satt sem kemur frá stjórnvöldum.Ég er sannfærð um það að Gunnar vill þjóð sinni vel og ættu menn svo sannarlega að hlusta á þau ráð sem hann bendir okkur á til úrlausnar í stað þess að bakka stöðugt í vörn.

 

Getum við tekið á okkur auknar byrðar

Getum við tekið á okkur auknar byrðar? Ég held að við munum aldrei geta staðið undir öllum þeim skuldum sem á okkur hvíla. Er ekki betra að viðurkenna það strax og lýsa yfir greiðslustöðvun í 5 -10 ár eins og mörg ríki hafa gert áður en við tökum á okkur svona gríðarlegar skuldbindingar. Förum að horfast í augu við staðreyndir. Við munum aldrei geta borgað Icesave. Mér finnst líka ákaflega einkennilegt að þó að dómstóll kæmist að því að við við ættum ekki að borga þá eigum við samt að halda áfram að borga. Hvers konar hálfvitagangur er þetta búum við ekki í réttarríki.

Icesave-fyrirvörum breytt

Baráttudagar í október-ár frá hruni

Ég vil þakka aðstandendum ráðstefnunnar fyrir góðan dag. Erindin voru fræðandi og öll umgjörð notaleg. Á morgun höldum við áfram að ræða um framtíð Íslands. Mætið endilega á Hverfisgötu 105.Ég mun tala á morgun kl 11 um nýja stefnu fyrir Ísland. Stórt verkefni en ég ætla að gera mitt besta á 15 mínútum. Alveg til í góðar ábendingar fyrir morgundaginn.

Tökum þátt í baráttudögum-stöndum saman

Baráttudagar í Október

- Grasrótahreyfingar funda um nýtt Ísland

Á morgun (laugardag 10. okt.) ætla grasrótahreyfingar úr öllum flokkum að funda í MÍR salnum á Hverfisgötu (við hliðina á lögreglustöðinni) í tilefni af bankahruninu.

1. málstofa byrjar kl. 10:00 með yfirskriftinni

"Bankahrunið og reynslan af fyrsta ári kreppunnar"

Þórarinn Hjartarson

Þórður Björn Sigurðsson

Davíð Stefánsson

2. málstofa kl 13:00 til 15:00

"Hver fer með völdin á Íslandi?"

Jakobína Ólafsdóttir...Hver stjórnar Íslandi

Gunnar Skúli Ármannsson ...Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.

Haraldur Líndal...Skuldastaða Íslands

3. málstofa kl 16.00 til 18.00

"Átök og verkefni framundan"

Andrea Ólafsdóttir

Lilja Mósesdóttir

Þorleifur Gunnlaugsson.

Ráðstefnan mun standa fram á sunnudag.

Ný stefna fyrir Ísland

4. málstofa kl 11.00 til 13.00

Guðfríður Lilja Grétarsdóttir

Helga Þórðardóttir

Vésteinn Valgarðsson

Þorvaldur Þorvaldsson

Framsóknarflokkurinn stendur í lappirnar og ver hagsmuni Íslendinga

Þökkum fyrir það sem vel er gert. Auðvitað eigum við ekki að gefast upp. Allt er betra en að vera háð lánveitingu frá AGS. Frábært framtak hjá Framsókn.

Mikill velvilji í garð Íslands