Hvar er hetjan mín- góð grein

 Mig langar að halda áfram að benda ykkur á góðar greinar sem maður má ekki láta fram hjá sér fara.

Umrædd grein birtist í Morgunblaðinu í dag og er fyrirsögnin Hvar er hetjan mín. Greinin er skrifuð af Aldísi Baldvinsdóttur lögfræðingi á vegum Hagsmunasamtaka heimilanna. Aldís er greinilega frábær penni og það var virkilega gaman að lesa þessa grein þó að hún lýsi grafalvarlegum hlut. Hún fjallar um þá hörmulegu stöðu sem skuldarar þessa lands eru í og skilningsleysi stjórnvalda á stöðu þeirra.Ég hvet ykkur til að komast yfir Moggann í dag og lesa þessa grein og meta sjálf. Svo er stóra spurningin ,verða svona góðar greinar birta í framtíðinni undir forystu Davíðs Oddssonar. Ég ætla að vera bjartsýn og vona það besta þar til annað kemur í ljós.

 

Sorgardagur hjá Borgarahreyfingunni

Mér finnst þessi niðurstaða ákaflega sorgleg. Ég var að vona að fylkingarnar innan Borgarahreyfingarinnar  gætu sæst. Ég veit að í báðum fylkingum er gott fólk sem vill vinna vel fyrir íslenska þjóð og vill sjá breytingar á íslensku samfélagi. Ég kynntist hugsjónunum þar sem ég var með við upphaf Borgarahreyfingarinnar og maður gat ekki annað en hrifist af þeim baráttuhug sem þá ríkti. Ég ákvað þó að halda mig við minn gamla flokk fyrst og fremst vegna hugsjónanna. Ég get með sanni sagt að ég er stolt af þeirri ákvörðun. Ég veit líka hvað það getur verið erfitt að vera í litlum flokki sem hefur stórar hugsjónir því það þarf ekki svo marga einstaklinga til að gera allt vitlaust og svo nýtir fjórflokkurinn sér líka deilurnar og elur á þeim. Ég vil nota tækifærið og óska báðum fylkingunum velfarnaðar í starfi.

Klofningur í Borgarahreyfingu

Þessir menn standa með okkur Íslendingum

 Mig langar til að vekja athygli ykkar á þessari frábæru grein sem þessir þrír heiðursmenn skrifuðu í hollenskt dagblað. Þetta er grein sem enginn má láta fram hjá sér fara. Mikið væri nú gott að fá þessa höfðingja til að aðstoða ráðamenn okkar við endurreisn Íslands.

 

Hér er greinin sem þeir Gunnar Tómasson, Michael Hudson og Dirk Bezemer skrifuðu í de Volkskrant

Er innheimta hlutverk ESB?

Ísland er prófsteinninn. Um það er ekki deilt að skuldir jukust langt úr hófi fram við „útlánavæðingu" síðustu áratuga. Á nýliðnu Greenspan tímabili var lánsfjármögnuð neyzla og síhækkandi verði fasteigna, hlutabréfa og annarra fjáreigna talin vera jafngildi „verðmætasköpunar". Við erum reynslunni ríkari núna. Verð fasteigna og hlutabréfa er hrunið en skuldirnar standa eftir. Núna, þegar bólan er sprungin, blasa við okkur tvenn viðfangsefni. Hvernig endurreisum við framleiðslukerfið eftir áralanga útlánavæðingu? Og hvernig gerum við upp skuldirnar?

Á því síðarnefnda er mikilvægur evrópskur flötur. Hvernig standa evrópuríki að innbyrðis skuldauppgjöri? Spurningin er sérstaklega mikilvæg fyrir minni ríki sem tóku lán í erlendri mynt og eru núna í miklum vanda. Lánardrottnar þeirra eru ríki sem gáfu bönkum lausan tauminn til að skuldsetja heilar þjóðir á gullöld „útlánavæðingarinnar". Afleiðingin blasir við í erfiðri skuldastöðu Íslands gagnvart Bretlandi og Hollandi, Lettlands gagnvart Svíþjóð, og Ungverjalands gagnvart Austurríki. Og dæmin verða væntanlega fleiri.

Vandinn er sá að stjórnvöld frumkvöðla „útlánavæðingarinnar" virðast fúsari til innheimtustarfa fyrir þá og aðra þegna sína en þátttöku í uppbyggjandi átaki við að leysa úr skuldavanda Evrópu og heimsins alls. Jafnframt reyna þau að fá alþjóðastofnanir til að leggja málstað þeirra lið með hótunum um að stuðningur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins eða innganga í ESB sé í veði. Það er eftirtektarvert að í almennri umræðu í Hollandi og víðar virðist vera litið á slíka fjárkúgun sem sjálfsagðan hlut væntanlega í ljósi þess að 'skuld er skuld'. Skuldarar hafa notið lífsins með okkar peningum og ber því að borga reikninginn, með ströngum aðhaldsaðgerðum ef svo ber undir.

            Þessi skýra og einfalda afstaða horfir fram hjá ýmsum óþægilegum staðreyndum.  Í fyrsta lagi hafa lánastofnanir hagnast vel á óhóflegri skuldsetningu þjóða.  Útreikningar fyrir Lettland sýna að tekjur erlendra banka af vöxtum og fasteignum voru hærri hvert ár frá 1995 til 2008 en sem nam lánum þeirra til Lettlendinga.  Það var því hreint útstreymi á fjármagnsreikningi.  Viðkomandi bankar (aðallega sænskir) hafa nú þegar hirt hagnað sinn en eftirláta Lettlandi áframhaldandi skuldagreiðslur.  Undir forsæti Svíþjóðar hvetur ESB til strangra aðhaldsaðgerða af Lettlands hálfu svo að komist verði hjá greiðslufalli.

Í öðru lagi er orsök vandans að hluta til hegðun banka og erlendra lánardrottna í aðdraganda kreppunnar. Nýlega voru birt skjöl sem sýna að stórir Kaupþingshluthafar stuðluðu að hruni bankans með úttekt á andvirði stórra ótryggðra lána til þeirra sjálfra. Aðgerðir Hollendinga og Breta voru ekki síður skaðlegar. Íslenzk stjórnvöld höfðu níu mánuði til að semja um uppgjör við innstæðueigendur skv. ESB tilskipun 94/19/EC. Það hefði hugsanlega leitt til farsællar lausnar ef hollensk og brezk stjórnvöld hefðu kosið að miðla málum. Í staðinn ákváðu þau að lítt hugsuðu máli að borga eigin ríkisborgurum út innstæður þeirra og sendu reikninginn, ásamt hótunum, til Íslands. Gordon Brown beitti jafnframt hryðjuverkalögum til að frysta reikninga sem féllu undir íslenzka lögsögu. Þar með glataðist að fullu það sem e.t.v. hefði mátt bjarga. Með hliðsjón af slíkri hegðun þvert gegn tilskipunum ESB er það hámark hræsni þegar hollenski utanríkisráðherrann Maxime Verhagen hvatti Ísland 21. júlí sl. að „sýna í verki að það taki ESB tilskipanir alvarlega".

Í þriðja lagi skal varast að láta sem hér sé um venjulega deilu milli lánardrottna og skuldara að ræða.  Fyrir Ísland líkt og Lettland snýst málið um það hvort komist verði hjá algjöru efnahagshruni.  Hagkerfið fer einfaldlega í greiðsluþrot ef innheimta á skuldina að fullu.  Verg landsframleiðsla Íslands 2008 var 12.3 milljarðar evra.  Vegna kreppunnar mun hún e.t.v. verða innan við 8 milljarða í ár, og aðeins að hluta í gjaldeyri.  Hollenskar og brezkar kröfur nema samtals 4 milljörðum evra, eða meira en 50% af VLF.  Samtals er áætlað að erlendar heildarskuldir Íslands nemi um 240% af VLF.  Engin þjóð hefur áður endurgreitt erlenda skuld af þessari stærðargráðu.  Ísland skortir auk þess útflutningsgetu til að afla nauðsynlegs gjaldeyris til að endurgreiða skuldina.  Ísland ætti því ekki annarra kosta völ en að fjármagna afborganir með nýjum lántökum.  Viljum við knýja skuldsettar þjóðir inn á slíka tortímingarbraut?  Viljum við að Ísland, Lettland og aðrar þjóðir nái að rétta sig við, eða kjósum við að leggja þeim augljóslega óbærilega skuldabyrði á herðar? 

Í það minnsta hljótum við að huga skynsamlega að eigin hag.  Íslenzkt hagkerfi í skuldafjötrum mun aldrei geta endurgreitt nema hluta skuldarinnar.  Spurningin er hvort við höldum fast við óraunhæfar kröfur eða stefnum að raunhæfu uppgjöri?  Og hvað með evrópska samhygð sem Verhagen utanríkisráðherra og aðrir hollenskir stjórnmálamenn styðja?  Verður hún sett skör lægra en kröfur lánardrottna?

Það verður ekki komist hjá því að hugsa til Þýzkalands á þriðja áratug síðustu aldar.  Keynes var þá sem hrópandinn í eyðimörkinni og varaði við því að Þýzkaland gæti ekki staðið undir kröfum bandamanna um stríðsskaðabætur.  En Þýzkaland var knúið til að takast þær á herðar og stóð í skilum um hríð með lántökum, enda ekki annarra kosta völ.  Þetta jók einungis greiðslubyrði landsins og rak aðþrengda þjóð í útbreidda arma öfgafullra stjórnmálamanna.  Nítíu árum síðar vitum við lok þeirrar sögu.  Við aðstæður sem kröfðust vizku og framsýni reyndust þjóðir bandamanna ótrúlega skammsýnar.

Við vitum ekki hvert aðþrengdir Íslendinga, Eystrasaltsbúar eða Ungverjar kynnu að snúa á komandi tíð.  Á þessum punkti í samtímasögunni vitum við það eitt að vandinn er okkar allra.  Við tókum öll þátt í því að skuldsetja hagkerfi úr hófi fram, og okkur ber því að vinna úr vandanum saman.  Það hefur ekki gengið vel til þessa.  Vaxandi spennu gætir í samskiptum þjóða og stuðningur við Evrópusambandið fer minnkandi í nýjum og væntanlegum aðildarríkjum.  Hvað mun barnabörnunum finnast um okkur eftir nítíu ár? ***

Höfundar:

Dirk J. Bezemer, lektor, University of Groningen, Hollandi

Michael Hudson, prófessor, University of Missouri, Bandaríkjunum

Gunnar Tómasson, hagfræðingur

Magma Energy-AGS-HS orka,; núna verðum við að segja hingað og ekki lengra!!!

Nú ætla Íslendingar að selja frá sér mjólkurkúnna. Magma Energy með forstjórann Ross í fararbroddi ætlar að eignast orkuna á Suðurnesjum.Þeir ætla að dæla orkunni upp hratt og örugglega, græða helling og vera löngu farnir af landi brott áður en 130 árin verða liðin.

Þegar maður les um Ross hefur hann aðallega keypt fyrirtæki og byggt þau upp. Þegar rétti tíminn er kominn til að selja, selur hann hæstbjóðendum. Það sem kemur honum á fætur á morgnana er vonin um gróða. Hvort hann grillar á kvöldin veit ég ekki. Hann mun því hámarka HS orku og selja fyrirtækið svo. Að hámarka þýðir að skera niður allan kostnað eins og laun. Að hámarka er að hækka verð vörunnar, það dregur að kaupendur, marg endurtekið í S-Ameríku.

Að selja frá sér sína mjólkurkú er ekki skynsamlegt. Þá getum við nefnilega ekki aflað okkur tekna til að endurgreiða skuldir okkar.

Að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn neiti okkur um að eiga áfram HS-Orku byggir á því að þá getum við ekki endurgreitt lánin til AGS. Þá verðum við áfram þrælar þeirra og neyðumst til að sitja og standa eins og þeim þóknast. Þar með er afgangurinn af auðlindum okkar líka farinn. Þar með verður búið að einkavæða allt, heilbrigðismál, menntamál, vatn, rafmagn-allt. 

Við verðum að snúa vörn í sókn, ef við stöndum saman þá sigrum við.

Björn Valur Gíslason varaformaður fjárlaganefndar segir fyrirvarana engu breyta

Mér brá satt best að segja nokkuð við að hlusta á fullyrðingar Björns Vals Gíslasonar alþingismanns VG í sjónvarpsfréttum kvöldsins. Hann gefur í skyn að fyrirvararnir séu bara eitthvað sjónarspil sem engu breyta. Ég veit ekki hverju maður á að trúa lengur. Ég veit að reyndar hefur Björn Valur verið á sjó undanfarnar vikur  svo hann er kannski eitthvað úti að sigla ennþá. Hann er hins vegar ekki bara óbreyttur þingmaður þar sem hann er varaformaður fjárlagnefndar. Er hann að tala í nafni stjórnarinnar? Ég er eins og margir Íslendingar alveg orðin uppgefin á þessu blessaða Icesavemáli en ég geri mér jafnframt grein fyrir alvöru þess. Ég var svo sannarlega að vona að þessir fyrirvarar væru einhver lausn og væru jafnframt alveg öruggir. Ég vil ekki gefast upp og þess vegna krefst ég þess að þingmenn klári málið. Klári það, þannig að það sé ekki neinum vafa undirorpið að Icesaveskuldirnar  setji okkur ekki  á hausinn og að fyrirvararnir haldi.

Munum tala eins lengi og þarf

Jakobína ver málstað almennings á Íslandi í norskum miðli

Það er gott til þess að vita að það eru ekki allir Íslendingar sem láta sér nægja að þusa í kaffiboðum og í bloggheimum. Það eru æ fleiri farnir að skilja að það þýðir ekki að treysta á að íslensk stjórnvöld standi með hagsmunum almennings. Jakobína Ingunn Ólafsdóttir bloggvinkona mín er ein af þeim sem hefur látið í sér heyra víða og nú síðast í viðtali við ABC Nyheter. Þar gagnrýnir hún Kristínu Halvorsen ráðherra fyrir ódrengilega framkomu við Íslendinga. Takið eftir athugasemdum Normanna.

Góður fundur

Fundurinn á Austurvelli var stórgóður. Ræðumenn fundarins voru frábærir  en þó verð ég að viðurkenna að Einar Már er í mestu uppáhaldi hjá mér. Egill og KK voru líka góðir og náðu svo sannarlega að fá fólkið með sér. Það fór ekki framhjá mér að þarna var svolítið annað mannval en á flestum þeim mótmælafundum sem ég mætt á undanfarið. Ég var satt best að segja mjög ánægð með það. Mér finnst það einmitt sýna fram á það að það séu fleiri að vakna til vitundar um það að við verðum að standa saman sem þjóð. Við megum ekki eilíft skipa okkur í fylkingar eftir flokkum. Hér eru of alvarleg mál á ferðinni til þess að við höfum efni á því. Mikið er gert úr nærveru Davíðs Oddssonar og finnst mér það satt best að segja hálf fáránleg umræða. Látum nú ekki alla umræðu snúast um þessa einu persónu. Hafa ekki hægrimenn rétt á því að mótmæla. Annars finnst mér þetta hægri og vinstri orðið svo útþynnt en það er nú önnur saga. Við erum jú öll Íslendingar hvar í flokki sem við stöndum og höfum rétt á því að berjast fyrir réttlátara samfélagi.

Austurvöllur-Fimmtudag-13 ágúst!!

Það er boðað til mótmæla við Austurvöll á fimmtudaginn. Margir aðilar og hópar sameinast um þessi mótmæli. Um er að ræða einstaklinga og félög sem eru andsnúin ríkisábyrgð á IceSave samningnum. Ég hvet sem flesta að mæta.

IceSave málið er mjög sérstakt mál, að minnsta kosti hér innanlands. Ferill ríkisábyrgðarinnar ber þess merki að hún hefði átt að samþykkjast á Alþingi í einum hvelli. Reyndar varð hvellur en ekki sá sem forkólfar Ríkisstjórnarinnar höfðu vonast eftir. Hugmynd þeirra var að koma þessu máli frá til að geta snúið sér að öðrum mikilvægari þjóðþrifamálum. Jóhanna vildi rós í hnappagatið áður en hún heimsækir vina sína í Brussel. Steingrímur ætlaði sér að stýra fjármálum ríkisins í einhvers konar Hróa Hattar stíl. Til allrar hamingju, fyrir okkur Íslendinga, þá gerðist einhver svo ósvífinn að spyrja hvort við hefðum efni á þessum IceSave greiðslum. Um það snúast þessi mótmæli, hvort Ísland fari á hausinn í náinni framtíð. Þetta er kjarnaatriðið.

Bretar eiga sér langa sögu í slíkum milliríkjasamskiptum sem við upplifum núna. Við getum rifjað upp Ópíum stríðin við Kínverja á þar síðustu öld, þá var fyrst reynt að semja en síðan var herinn sendur. Bretar hafa haft betur eins og vænta má, reyndar er smá skuggi á sigurgöngu nýlenduveldis þeirra. Í þrígang hafa þeir þurft að hverfa af vettvangi með herveldi sitt. Þá héngju nokkrir þorskhausar á spýtunni. Í raun er sigur okkar Íslendinga í þorskastríðunum mjög merkilegur.

Af þessum sökum eru margir erlendir aðilar sem fylgjast grannt með þessum slag. Við munum skapa visst fordæmi með lyktum þessa máls. Þess vegna er ábyrgð okkar mikil. Ég tel að að öllum erlendum aðilum sem kynna sér málið sé ljóst að við eigum ekki að borga. Þetta er fyrst og síðast kúgun af hálfu Bretanna og þannig er litið á málið, séð að utan.

Því vekur það furðu að "hið mikla samviskubit" virðist vera innlend framleiðsla okkar Íslendinga. Þegar ráðist er á þjóð þá eru venjuleg viðbrögð þegnanna að standa saman gegn innrásinni. Bretum hefur tekist að kljúfa fylkingu okkar því þeir vita að sundraðir föllum vér. Auk þess þyrstir þá í hefnd vegna Þorskastríðanna. Nú skiptir öllu máli að við stöndum saman því þá sigrum við.

Mætum öll á Austurvöll.

 

 

Síðan hvenær hefur maður orðið ríkur á því að taka lán

Síðustu vikur hef ég mikið velt því fyrir mér hvers vegna stjórnvöld leggja ofurkapp á það að taka lán í útlöndum. Þessi lán eiga síðan að liggja inni á einhverjum reikningum í útlöndum sem einhvers konar merkimiði um það að við séum rík þrátt fyrir allt. Ég sem venjuleg húsmóðir hef bara engan veginn skilið þessi rök. Lánum fylgja vextir sem auka útgjöld heimilisins. Ég varð því nokkuð glöð þegar ég uppgötvaði að fleiri en ég væru hugsandi yfir þessari stefnu stjórnvalda Jón Steinsson lektor í hagfræði við Columbía háskóla segir nefnilega að allt of mikið sé gert úr mikilvægi þess að byggður sé upp stór íslenskur gjaldeyrisvarasjóður með lánum frá AGS. Sjá hér.

Takk fyrir góða skemmtun á unglingalandsmóti

Skemmtilegu Unglingalandsmóti var að ljúka á Sauðárkróki . Ég byrjaði daginn á því að mæta í sundlaugina og vera tímavörður í sundkeppninni. Það var mjög gaman að fylgjast með gleðinni og keppnisandanum sem ríkti hjá sundköppunum.

 Að keppni lokinni fór ég í frábæra gönguferð um gamla bæinn með leiðsögn. Það kom glöggt fram að það er stórmerkileg saga í hverju koti hér á Króknum. Til að mynda var fyrsti holskurður á Íslandi framkvæmdur á Sauðárkróki.

Við Sigurjón bróðir fórum með krakkana á lokaskemmtunina í kvöld. Hljómsveitin Von hélt uppi fjörinu í stóra tjaldinu. Þetta er frábær hljómsveit og gleðin skein og hverju andliti bæði hjá yngri kynslóðinni og þeim eldri. Síðan fóru fram mótsslit á íþróttaleikvanginum þar sem herlegheitunum lauk með glæsilegri flugeldasýningu.